In 2019 zat ik in een spagaat. Ik zat ondertussen al jaren op dezelfde werkplek en het werk was door de jaren heen veranderd en ik was door de jaren heen veranderd. Oftewel, er was geen match (meer), via de werkgever kreeg ik in die jaren meermaals te horen dat ik een studie mocht volgen maar tot 2x toe ging dat niet door, de reden…. ik weet het nog steeds niet. Steeds vaker kreeg ik het gevoel dat de wereld door ging en dat ik stil stond.
Op een zondag zag ik weer zo tegen de aankomende werkweek op dat mijn man besloot, nu is het genoeg geweest, Als jij die studie wilt doen dan ga je die doen en dan betalen we het wel zelf.
Ik besloot om eerst een thuisstudie te doen Orthomoleculaire voeding en suppletie , en waar ik eerst tegenop zag, weer studeren na al die jaren, viel in de praktijk reuze mee. Immers ik vond het heel interessant en dat leert een stuk gemakkelijker. Maar na deze thuisstudie voelde ik mij nog lang niet vertrouwd met de lesstof om mensen echt te kunnen adviseren en zo besloot ik door te studeren, Orthomoleculair adviseur gevorderd via de SOHF, Voedingsdeskundige via de CIVAS en het mogen afnemen van een EMB test, later nog gevolgd door enkele specialisatie cursussen over hormonen en sport(voeding).
En toen… 2021 op mijn 40e verjaardag stond ik glimmend van trots bij de Kamer van Koophandel en een paar maanden later zegde ik mijn baan in loondienst op mij volledig op mijn praktijk en verdere studie te kunnen richten. Spannend … jazeker, een goede keuze…. nu enkele jaren later zeg ik: Ja zeker! Maar daar zitten ook vele ups en downs tussen.
Momenteel ben ik bezig met de laatste loodjes voor de Medische en Psychosociale basiskennis en sta ik te popelen om in september dan toch echt aan de (voorlopig) laatste grote studie te beginnen. En dan… mag ik mij volgend jaar Orthomoleculair Epigenetisch therapeut noemen.
Waarom sprak mij nu zojuist orthomoleculaire kant zo aan? Nou , juist omdat die verder kijkt dan alleen de klacht. Ik heb zelf longklachten, van de huisarts krijg ik alleen maar puffers en andere inhalatoren, na gebruik voel ik mij even beter maar het is in mijn ogen niet de oplossing. Op mijn vraag aan de huisarts: "waar komt het vandaan?” kreeg ik dan ook als antwoord, “het is zo, en de rest van je leven moet je dit nemen”, toen ik verder vroeg kreeg ik een blik … nou ja… ik ben maar opgehouden met vragen.
Zo ging ik zelf op zoek naar de oorzaak van mijn klachten, en ik kan je zeggen, er is niet 1 oorzaak, en dus ook niet 1 oplossing.
Elke dag leer ik nu bij, uit de boeken die ik lees voor mijn studie, uit de boeken die ik daarnaast lees omdat ik ze interessant vindt en uit de gesprekken die ik voer met mensen, mensen die bij mij in de praktijk komen maar ook mensen die ik elders spreek. Steeds vaker ontdek ik , hé, jij hebt last van dat, maar ook van dit en zus en zo…. en je denkt dat je gezond bezig bent maar eigenlijk…..
En soms heb ik ook niet direct een oplossing of een antwoord klaar, maar dat vind ik nu net weer een uitdaging.
Enkele weken geleden had ik een mevrouw bij mij in de praktijk met spijsverteringsklachten en hormonale klachten . We hebben een EMB test afgenomen en na het bespreken van de uitslag is ze enthousiast aan de slag gegaan. Vandaag ontving ik een mailtje van haar op mijn vraag, hoe gaat het nu met je. Ze vertelde over de eyeopener die ze had gekregen over de invloed van stress, haar enthousiaste begin, de valkuilen na een paar dagen, maar ook dat haar buik veel minder rommelde, ze na het eten geen opgeblazen gevoel meer had en oh ja…. ze had ook al een paar nachten doorgeslapen, iets wat ze daarvoor bijna niet deed.
Kleine veranderingen maken samen met elkaar mooie dingen teweeg, en dat alleen maar door inzicht , bepaalde voedingsmiddelen weg te laten en je lichaam te ondersteunen met een beetje hulp in de vorm van supplementen. Bedenk eens wat het haar gaat opleveren als ze dit een paar maanden volhoudt!!
en hier….hier krijg ik nu energie van!
Reactie plaatsen
Reacties